Polityka Ochrony Małoletnich w Centrum Kultury w Piasecznie

Cel

Centrum Kultury działa dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie poprzez zapewnienie bezpieczeństwa, szacunku i godności małoletnim uczestnikom zajęć zgodnie z Zasadami bezpiecznych relacji personelu z dziećmi (Załącznik nr 1).

Jako instytucja kultury zobowiązujemy się do ochrony dzieci przed wszelkimi formami nadużyć: fizycznych, seksualnych, emocjonalnych i zaniedbania.

Skróty i definicje

Personel lub członek personelu – osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, wolontariusz, praktykant, stażysta.

Dyrektor Jednostki – reprezentant Centrum Kultury, który jest uprawniony do podejmowania decyzji o działaniach jednostki.

Dziecko – każda osoba do ukończenia 18. roku życia.

Opiekun dziecka – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny.

Zgoda rodzica dziecka – zgoda co najmniej jednego z rodziców dziecka/opiekunów prawnych.

Ochrona dzieci – działania podjęte w odpowiedzi na konkretne sygnały dotyczące dziecka lub dzieci, które mogą doznawać krzywdy lub są wykorzystywane.

Krzywdzenie dziecka – każde zamierzone lub niezamierzone działanie osoby lub instytucji/jakiejkolwiek osoby w tym członka personelu organizacji/instytucji, które ma szkodliwy wpływ na zdrowie, rozwój fizyczny lub psychospołeczny dziecka.

Przemoc fizyczna – jednorazowe i/lub celowe fizyczne krzywdzenie dziecka; obejmuje wszelkie zachowania, w których użyta jest siła fizyczna i które mają na celu spowodowanie pewnego stopnia bólu lub dyskomfortu, nawet niewielkiego/ nieprzypadkowe zranienia. Obejmuje: bicie ręką lub narzędziem, może też polegać na przykład na uderzaniu, kopaniu, potrząsaniu, rzucaniu, drapaniu, szczypaniu, gryzieniu, przypaleniu lub łamaniu kości. Skutkiem przemocy fizycznej mogą być złamania, siniaki, rany cięte, poparzenia, obrażenia wewnętrzne a także cierpienia i krzywdy moralne.

Zaniedbanie – brak zapewnienia podstawowych potrzeb dziecka, gdy osoby odpowiedzialne mają środki, wiedzę i dostęp do usług, aby to zrobić. Dotyczy to m.in. jedzenia, ubrania, higieny, nadzoru lub schronienia, odpoczynku, co może skutkować poważnym uszczerbkiem na zdrowiu lub rozwoju dziecka. Obejmuje ono również brak ochrony dziecka przed narażeniem na niebezpieczeństwo.

Przemoc seksualna lub wykorzystywanie seksualne – wymuszanie różnego rodzaju niechcianych zachowań w celu zaspokojenia potrzeb seksualnych sprawcy, angażowanie dziecka w aktywność seksualną przez osobę dorosłą, np. trenera/instruktora, opiekuna lub rodzica. Obejmuje zachowania fizyczne, np. dotykanie dziecka, jak i bez kontaktu fizycznego, np. podglądanie lub słowna agresja. Obejmuje także kontakty seksualne między znacznie starszym dzieckiem a młodszym dzieckiem lub jeśli jedna osoba obezwładnia inną niezależnie od wieku. Wykorzystywanie seksualne nie musi wiązać się z kontaktem; jest nim również np. angażowanie dzieci w tworzenie obrazów seksualnych, zmuszanie dzieci do oglądania obrazów o charakterze seksualnym lub oglądanie czynności seksualnych, zachęcanie dzieci do zachowania w sposób nieodpowiedni pod względem seksualnym lub uwodzenie dziecka w celu przygotowania go do wykorzystania poprzez zdobycie jego zaufania (w tym za pośrednictwem mediów społecznościowych). W większości przypadków sprawcą jest osoba, którą dziecko zna i której ufa, a do wykorzystania seksualnego dochodzi często w odosobnionych, indywidualnych sytuacjach. Molestowanie seksualne obejmuje nieakceptowalne i niepożądane zachowania i praktyki o charakterze seksualnym, które mogą obejmować, ale nie stanowią katalogu zamkniętego, sugestie lub żądania o charakterze seksualnym, prośby o przysługi seksualne, werbalne lub fizyczne zachowania lub gesty, które są lub mogą być racjonalnie postrzegane jako obraźliwe lub upokarzające.

Przemoc emocjonalna/psychiczna – każdy akt (polegający na używaniu komunikacji werbalnej i niewerbalnej) powodujący naruszenie godności osobistej dziecka, ukierunkowany na wyrządzenie krzywdy, tj. poniżanie, krytykowanie, upokarzanie, ośmieszanie dziecka, brak odpowiedniego wsparcia i uwagi, powodujące obniżenie jego poczucia wartości. Przemoc emocjonalna to uporczywe emocjonalne maltretowanie dziecka. Przemoc emocjonalna może polegać na celowym mówieniu dziecku, że jest bezwartościowe, niekochane i nieodpowiednie. Może obejmować nie dawanie dziecku możliwości wyrażania swoich poglądów, celowe uciszanie go lub “wyśmiewanie” tego, co mówi lub jak się komunikuje. Przemoc emocjonalna często występuje jako wzorzec celowego, długotrwałego, powtarzającego się nie fizycznego zachowania w ramach relacji zróżnicowanych pod względem władzy. Przemoc emocjonalna może obejmować zastraszanie – w tym zastraszanie w Internecie poprzez sieci społecznościowe, gry online lub telefony komórkowe – również przez rówieśników dziecka

Dane osobowe dziecka – wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.

Dane szczególnej kategorii – m.in. dane dotyczące zdrowia, pochodzenia rasowego lub etnicznego, dane dotyczące wyznania, dane genetyczne, biometryczne, ujawniające poglądy polityczne, światopoglądowe, dane dotyczące seksualności lub orientacji seksualnej.

Zasady rekrutacji

Za proces rekrutacji odpowiada osoba właściwa merytorycznie oraz Główny specjalista ds. kadr.
Podczas rekrutacji personelu bierze się pod uwagę m.in. wykształcenie, uprawnienia, kwalifikacje zawodowe, przebieg dotychczasowego zatrudnienia kandydata/kandydatki oraz stosunek do wartości i misji Centrum Kultury oraz do ochrony praw dzieci, zapewnienia im szacunku i bezpieczeństwa.
Każdy kandydat/kandydatka do pracy lub współpracy w jakiejkolwiek innej formie (umowa cywilnoprawna, wolontariat, praktyka zawodowa, staż itp.) podlega weryfikacji w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.
Kandydat/kandydatka mający bezpośredni kontakt z dzieckiem ma obowiązek dostarczyć informacje z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego, jeden raz w roku.
Szczegółowo proces rekrutacji opisuje Regulamin rekrutacji pracowników na wolne stanowiska pracy w Centrum Kultury w Piasecznie (Załącznik nr 2).

Rozpoznawanie czynników ryzyka oraz symptomów krzywdzenia dzieci

Personel Centrum Kultury posiada wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwraca uwagę na rodzaje czynników ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.
Rodzaje czynników ryzyka krzywdzenia dzieci:

Czynniki związane z dzieckiem:

wiek – młodsze dzieci są bardziej narażone na krzywdzenie ze strony opiekunów,
płeć – w przypadku wykorzystywania seksualnego częściej dotyczy dziewczynek,
niepełnosprawność dziecka fizyczna, intelektualna – wpływa na to ich obniżony poziom umiejętności komunikacyjnych oraz mniejsza umiejętność przejawiania zachowań asertywnych;
choroby chroniczne – są one silnymi stresorami w rodzinie co może powodować odrzucenie czy zaniedbywanie dziecka;
zachowanie dziecka sprawiające problemy – np. dzieci z rozpoznanym ADHD
płacz dziecka – czynnik wyzwalający przemoc

Czynniki rodzinne:

samotne rodzicielstwo i niespokrewnieni dorośli – niedostępność rodzica (ograniczona ilość czasu na budowanie więzi) spowodowane różnego typu czynnikami; często zmieniający się partnerzy, będący w gotowości do nawiązywania bliskich -patologicznych relacji z dzieckiem;
rodziny zastępcze – częste nieodpowiednie przygotowanie rodziny zastępczej do pełnienia tej funkcji, traumatyczne przeżycia dziecka wpływające na trudności emocjonalne dziecka;
inne dzieci z rodziny w placówkach opiekuńczo–wychowawczych – nieodpowiednie wzorce wychowawcze, powielanie zachowań, traumatyczne przeżycia wpływające na relacje rówieśnicze,
funkcjonowanie psychiczne i zachowania rodziców – młodociane macierzyństwo, kondycja psychiczne w tym choroby psychiczne w rodzinie, depresja, lęk, stres, zachowania antyspołeczne;
doświadczanie przemocy przez rodziców oraz przemoc wobec innych członków rodziny,
uzależnienie rodziców – wpływające na zaniedbywania dziecka, nieadekwatne reagowanie na potrzeby dziecka,
stosowanie nieodpowiednich metod wychowawczych.

Czynniki ryzyka związane ze środowiskiem życia dziecka:

izolacja społeczna – wpływa na małe szanse zauważenia problemów w rodzinie, w tym nieregularne uczęszczanie na zajęcia,
deprywacja społeczna i ubóstwo,
przemoc, patologia w środowisku zamieszkania rodziny.

Czynniki podczas prowadzenia zajęć:

niezgłaszanie zachowań, które mogą naruszać dobro dziecka i pozwalanie na niezgłaszanie niepokojących praktyk,
niezwracanie uwagi na potrzeby dziecka,
używanie agresywnego, wulgarnego języka, obrażanie dziecka, innych członków personelu lub obrażanie rodzica/opiekuna,
nieodpowiednie relacje dziecko-dorosły – nadużywanie pozycji autorytetu,
dyskryminowanie i nierówne traktowanie,
dbanie o reputację i unikanie skandali prowadzące do przemilczenia incydentów,
nieznajomość procedur i wytycznych.

Symptomy krzywdzenia dzieci:

Nadużycia fizyczne

zadrapania,
ślady ugryzień lub siniaki,
oparzenia, np. papierosowe,
nieleczone urazy,
złamane kości.

tendencje do samookaleczania,
ciągłe próby ucieczki,
agresja lub wycofanie,
strach przed powrotem do domu,
nieuzasadniony strach przed dorosłymi.

Nadużycia emocjonalne

nagłe zaburzenia mowy,
moczenie i brudzenie łóżka,
oznaki samookaleczenia,
słabe relacje z rówieśnikami.

zachowanie wymagające uwagi,
kołysanie, ssanie kciuka,
strach przed zmianami,
chroniczna ucieczka.

Zaniedbywanie

ciągły głód.
narażenie na niebezpieczeństwo, brak nadzoru.
nieodpowiednie/niewłaściwe ubranie,
niedostateczna higiena,
nieleczone choroby.

zmęczenie, bezradność,
słabe relacje z rówieśnikami,
niskie poczucie własnej wartości,
kompulsywne kradzieże, żebranie.

Nadużycia seksualne

dziecko może skarżyć się na bolesność, ból lub krwawienie w swoich „częściach intymnych”,
składanie propozycji seksualnych dorosłym lub innym dzieciom,
ból przy oddawaniu moczu,
trudności w chodzeniu lub siedzeniu,
anoreksja/bulimia,
nadużywanie substancji psychoaktywnych/narkotyków.

depresja,
nieodpowiedni język i/lub wiedza seksualna nieadekwatna do wieku,
składanie propozycji seksualnych dorosłym lub innym dzieciom,
niska samoocena,
strach przed ciemnością,
niechęć do zbliżania się do kogokolwiek.

Rozpoznanie i reagowanie na podejrzenie krzywdzenia dziecka

Wobec zidentyfikowania czynników ryzyka personel ma obowiązek poinformować o tym pisemnie (notatka służbowa lub e-mail) Koordynatora ds. Ochrony Małoletnich na adres e-mail: ochronadzieci@kulturalni.pl
W przypadku podejrzenia, że:

popełniono przestępstwo na szkodę dziecka (np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem),
doszło do innej formy krzywdzenia, niebędącej przestępstwem, takiej jak np. krzyk, kary fizyczne, poniżanie,
doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka (np. związanych z żywieniem, higieną czy zdrowiem);

Koordynator ds. Ochrony Małoletnich pisemnie, informuje o tym Miejsko Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej z zastosowaniem wzoru pisma stanowiącego Załącznik nr 3 do niniejszej procedury.

Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji wskazanych w punkcie poprzedzającym.

Zasady ochrony danych osobowych oraz szczególnej kategorii

Centrum Kultury zapewnia najwyższe standardy ochrony danych osobowych i szczególnej kategorii dzieci zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
Centrum Kultury uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.
Personelowi Centrum Kultury nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka) na terenie Centrum Kultury bez pisemnej zgody opiekuna dziecka.
W celu uzyskania zgody, o której mowa powyżej, personel Centrum Kultury może skontaktować się z opiekunem dziecka i ustalić procedurę uzyskania zgody. Niedopuszczalne jest podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych do opiekuna dziecka – bez wiedzy i zgody tego opiekuna.

Zasady bezpiecznego korzystania z Internetu i mediów elektronicznych

Infrastruktura sieciowa Centrum Kultury umożliwia dostęp do Internetu, zarówno personelowi, jak i uczestnikom zajęć.
Rozwiązania organizacyjne przyjęte w Centrum Kultury bazują na aktualnych standardach bezpieczeństwa.
Dział Informatyczny Centrum Kultury odpowiada za monitorowanie ruchu sieciowego na terenie Centrum Kultury, zabezpieczenie sieci internetowej przed treściami niebezpiecznymi oraz zgłaszanie nieetycznych incydentów do CERT.

Wejście w życie polityki oraz monitorowanie

Dyrektor Jednostki jest odpowiedzialny za Politykę Ochrony Małoletnich w Centrum Kultury.
Polityka Ochrony Małoletnich wchodzi w życie z dniem 14 sierpnia 2024 roku.
Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla personelu, w szczególności, poprzez umieszczenie na stronie internetowej. Polityka Ochrony Małoletnich jest dostępna w formie papierowej w Kadrach oraz w formie elektronicznej na stronie www.kulturalni.pl
Personel oświadcza zapoznanie się z treścią Polityki własnoręcznym podpisem, zgodnie z Oświadczeniem (Załącznik nr 4).
Dyrektor Jednostki, z momentem opublikowania Polityki Ochrony Małoletnich, zobowiązany jest wyznaczyć koordynatora odpowiedzialnego za koordynację wdrożenia i przestrzegania zapisów Polityki.
Na podstawie wyników konsultacji i Ankiety Ewaluacyjnej (Załącznik nr 5), koordynator zobowiązany jest, nie rzadziej niż raz na dwa lata, aktualizować dokument.
Każda niezbędna zmiana Polityki Ochrony Małoletnich powinna być niezwłocznie przekazana całemu personelowi placówki.
Dyrektor Jednostki jest odpowiedzialny za monitorowanie realizacji Polityki, za reagowanie na sygnały naruszenia Polityki oraz za wprowadzanie zmian w Polityce.

Załączniki:

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania przez Dyrektor CK w Piasecznie.