Pasjodzielenie. Spotkanie z Katarzyną Matuszewską i jej obrazami

W zaproszeniu skierowanym do nas uczestników spotkania Katarzyna Matuszewska napisała:

„Gdyby ktoś przed laty powiedział mi, że namaluję obraz i to nie jeden… roześmiałabym się i powiedziała, że to niemożliwe, że nigdy się nie odważę. Bo to było tylko skrytym marzeniem. Tak myślałam…

Jako dziecko uwielbiałam podpatrywać mojego wujka- grafika i ciocię, jak rysowali. Wspólnie oglądaliśmy albumy i czytaliśmy książki, ilustrowane przez najwybitniejszych polskich artystów. W domu mama pięknie układała kwiaty w wazonie, a gdy przygotowywała jakiś posiłek, słyszałam „Ooo, jeszcze trzeba coś czerwonego dodać, a na koniec trochę zieleni…będzie ładniej.” Babcia haftowała, mamy siostry szyły ubrania, robiły na drutach i szydełku. A ja chłonęłam wszystko. Nauczyłam się szyć, haftować, robić swetry. Ale malować wciąż nie miałam odwagi.

Gdy w muzeach patrzyłam na obrazy, najchętniej stawałam najbliżej jak się dało, żeby móc dokładnie zobaczyć ślady pędzla, odcień farby, jej warstwy. Kunszt. Jakież było moje zdziwienie, gdy będąc we Lwowie zobaczyłam maleńki obraz Goi – „Maja na balkonie”. Przecież to było zaledwie kilka pociągnięć pędzla, genialnych pociągnięć, które stworzyły postać kobiety.

Sztuka zawsze była dla mnie ważna. Lata temu współtworzyłam wydawnictwo dla dzieci, które z założenia stawiało nacisk na stronę graficzną książek. Gdy prowadziłam zajęcia kulinarne, zwracałam szczególną uwagę na piękno potraw, na kolor. I nagle stwierdziłam, że muszę przestać bazgrolić na przypadkowych kartkach. Że przyszedł czas zmierzyć się ze swoją nieśmiałością, z odwiecznym krytykiem wewnętrznym i spróbować malować. I zaczęłam. I robię to od kilku lat.”